Nauczyciel. Urodził się 10 maja 1886 roku w Krakowie. W latach 1910-1914 był instruktorem „Sokoła” w Podgórzu. W okresie od 1918 do 1934 pracuje jako nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 24 w Krakowie – Podgórzu, a następnie pełni obowiązki kierownika Szkoły Zawodowej w Podgórzu.

W 1934 przechodzi do pracy w Szkole nr 25 przy ul. Zamojskiego. Nieco wcześniej, w 1929 roku, w rodzimych Łagiewnikach zakłada Koło Sportowe „Łagiewianka”. W 1939 roku zostaje zmobilizowany jako porucznik WP. Bierze udział w kampanii wrześniowej. Zginął w 1940 roku.

Urodzony 22 V 1900 r. w Grzechyni, gimnazjum ukończył w Wadowicach. Studia (filologia polska i historia) odbył na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po wyjeździe z Krakowa pracował jako nauczyciel-polonista w gimnazjum we Włocławku. Tam również jako komendant chorągwi prowadził harcerstwo w sześciu powiatach.

Po wojnie zamieszkał w Szczecinie, gdzie był wykładowcą historii literatury w Wyższej Szkole Pedagogicznej.

Student Akademii Górniczej w Krakowie, który w 1920 roku jako jeszcze uczeń IV Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Krakowie wraz z Zygmuntem Miterą zorganizował na terenie VI Gimnazjum w Podgórzu 9KDH im. płk. Dionizego Czachowskiego (późniejszą „Błękitną Jedynkę”).

Student Akademii Górniczej w Krakowie, który w 1920 roku jako jeszcze uczeń IV Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Krakowie wraz z Januszem Woyciechowskim zorganizował na terenie VI Gimnazjum w Podgórzu 9KDH im. płk. Dionizego Czachowskiego (późniejszą „Błękitną Jedynkę”).

Profesor Gimnazjum im. J. Sobieskiego w Krakowie, kierował podgórskim hufcem aż 8 lat. Zmarł w 1931 roku.

Nauczyciel, profesor szkół średnich Chrzanowa i Krakowa. Urodził się 25 kwietnia 1905 roku w Skołyszynie pow. Jasło. Członek ZHP od 1919 roku. W latach 1919-1931 był kolejno zastępowym, przybocznym, gospodarzem i sekretarzem Komendy Hufca, instruktorem wielu kursów, lustratorem drużyn i hufców w Chorągwi Krakowskiej. Dnia 21 września 1931 roku zostaje mianowany harcmistrzem i obejmuje Hufiec Podgórze, którym kieruje do listopada 1939 roku. W okresie okupacji jest członkiem Komendy Chorągwi Szarych Szeregów w Krakowie oraz Komendantem Hufca Szarych Szeregów w Podgórzu. Poszukiwany przez Gestapo w kwietniu 1941 roku opuszcza Kraków i ukrywa się na ziemi miechowskiej, gdzie wstępuje do Batalionów Chłopskich. Do końca wojny prowadzi zorganizowane tajne nauczanie. Po wojnie podejmuje pracę profesora Gimnazjum i Liceum im. St. Staszica w Chrzanowie, w którym pracował od 1935 roku do wybuchu wojny. W latach 1945-1949 organizuje i prowadzi kursy drużynowych, przez 2 lata kieruje Hufcem Harcerskim w Chrzanowie oraz jest członkiem Powiatowej Rady Narodowej w Chrzanowie jako delegat ZHP. W 1956 r. w Komendzie Hufca Chrzanów obejmuje referat drużyn harcerskich. Równocześnie wznawia działalność drużyn harcerskich w Liceum gdzie pracuje, organizuje Koło Przyjaciół Harcerstwa, urządza izbę harcerską oraz rokrocznie przygotowuje i prowadzi obóz harcerski drużyn z chrzanowskiego Liceum. W tym samym czasie utrzymuje stały kontakt z podgórskim Hufcem, gdzie w latach 1956-1957 jest drużynowym drużyny drużynowych. W latach 1960-1970 jest opiekunem ZHP z ramienia Rady Pedagogicznej w chrzanowskim Liceum.

Dh Tadeusz Mitera był komendantem kilkudziesięciu obozów harcerskich, kursów i kolonii, brał udział w Zlocie Skautów Słowiańskich w Pradze w 1931 roku, uczestniczył z drużyną Hufca Podgórze w IV Jamboree w 1933 roku w Gödölö, a w lecie 1935 roku w jubileuszowym Zlocie Narodowym w Spale.

Druh harcmistrz Tadeusz Mitera zwany przez starszych instruktorów popularnie „Dziadkiem” posiadał olbrzymi autorytet w zespole instruktorskim. Jego walory osobiste, rzadko spotykana umiejętność zjednywania sobie ludzi i gromadzenia wokół siebie zespołu zaangażowanego sprawiły, że spod Jego ręki wyrosło wielu doskonałych instruktorów harcerskich i wartościowych ludzi. W okresie pełnienia przez druha Tadeusza Miterę funkcji Hufcowego, podgórskie harcerstwo rozrosło się, mocno ustabilizowało kadrowo, uwidoczniła się zwartość zespołu instruktorskiego Hufca.

Urodził się 1 stycznia 1917 roku w Słomnikach. W 1927 roku wstępuje do ZHP jako członek 8 Drużyny Harcerzy w Kielcach. W latach 1935-1937 jest przybocznym 8 DH im. H. Sienkiewicza w Kielcach. Po przyjeździe do Krakowa podejmuje pracę harcerską jako drużynowy 1 Podgórskiej Drużyny Harcerzy im. płk. D. Czachowskiego, którą prowadzi do wybuchu wojny.

Po wojnie organizuje Hufiec Podgórze, którym kieruje do 1948 roku. W 1946 roku rozkazem Naczelnika Harcerzy zostaje mianowany harcmistrzem. W latach 1947-1950 jest opiekunem Bursy Harcerskiej w Krakowie. Po reaktywowaniu ZHP w 1956 roku wraca do Podgórza zostając Komendantem Hufca Podgórze przez kilka pierwszych miesięcy. Równocześnie podejmuje pracę instruktorską w Krakowskiej Komendzie Chorągwi pełniąc funkcję Kierownika Wydziału Szkolenia. W latach 1938-1948 prowadził 4 obozy harcerskie i 2 kursy drużynowych.

Komendantka Hufca Harcerek w Krakowie-Podgórzu. Do ZHP wstąpiła w 1928 roku w 1 Drużynie Harcerek im. Emilii Plater w Tychach. W latach 1936-1938 pełniła funkcję przybocznej 2 Drużyny Harcerek w Krakowie. Tuż przed wybuchem II wojny światowej w sierpniu 1939 r. jest przyboczną Komendantki Kursu Drużynowych w Kosarzyskach.

W marcu 1945 roku zostaje mianowana Komendantką Hufca V Harcerek w Borku Fałęckim i funkcję tę pełni do 1948 roku, tj. do czasu połączenia Hufca Harcerek z Hufcem Harcerzy w jeden Hufiec ZHP Kraków-Podgórze. W 1948 roku zostaje mianowana harcmistrzem. W 1956 roku podejmuje działalność instruktorską w podgórskim Hufcu, pełniąc przez kilka miesięcy funkcję z-cy Komendanta Hufca d/s Harcerek. W sierpniu 1958 roku organizuje i prowadzi Kurs Drużynowych w Jaroszowicach. W latach 1956-1959 należy do grona najaktywniejszych instruktorów w podgórskim Hufcu. Pracuje w Komisjach stopni młodzieżowych i instruktorskich, uczestniczy w wielu kursach zastępowych i drużynowych organizowanych wówczas przez KH, wizytuje i lustruje drużyny harcerskie. W 1959 roku po 30 latach pracy w ZHP odchodzi z czynnej działalności instruktorskiej.

Założyciel i organizator 10 kolejowej drużyny harcerskiej w Płaszowie, drużynowy 5 Drużyny Harcerzy im. Zawiszy Czarnego w 1948 roku, kiedy to Piątka otrzymała sztandar na 30-lecie swojej działalności.

Moja biografia harcerska.

Urodziłem się 5.2.1924 r. w Bochni w rodzinie kolejarskiej. Tu ukończyłem szkołę powszechną i do wybuchu wojny 3 klasy gimnazjum w Gimnazjum i Liceum im. Kazimierza Wielkiego. Ta informacja wstępna konieczna jest do omówienia mojej biografii harcerskiej, o czym dalej mowa.

W wieku 11 lat wstąpiłem do gromady zuchów. Pierwszą kolonię spędziłem gdzieś na Podkarpaciu. Pamiętam, że prowadziła ją druhna Wachówna. Pobyt na kolonii zachęcił mnie do wstąpienia do drużyny harcerskiej. Drużyna istniała przy Gimnazjum i Liceum im. Kazimierza Wielkiego w Bochni. Drużynowym był starszy ode mnie o 2 lata dh Stefan Błotnicki. Przyrzeczenie harcerskie złożyłem w 1938 r. na ręce hm. Kazimierza Sobolewskiego. W czynie pełniłem funkcję kronikarza. Po wielu latach napisał o mnie w Wiadomościach Bocheńskich w 2001 r. kol. Stefan Błotnicki, że o mianowaniu mnie na tę funkcję przesądziło moje lekkie pióro i dowcip.

W 1939 r. odbyłem 21-dniowy kurs drużynowego w miejscowości Sidzina, po którym uzyskałem tzw. próbę na drużynowego. Niezapomniany był dla mnie obóz wędrowny szlak I Brygady Legionów Józefa Piłsudskiego (należałem do zastępu Łazików). Trasa wiodła Żegociny do Nowego Sącza. Do domu wróciliśmy już w atmosferze wojny, bo był to koniec sierpnia. Wybuchła już 1 września. Zmuszony byłem, jak większość, uciekać na wschód. I skończyła się dla mnie przygoda z harcerstwem przerwałem ją w stopniu ćwika.

W czasie okupacji nie miałem już możliwości działania w tej organizacji. Wróciłem jednak do ZHP w 1945 r. jako już dojrzały człowiek (21 lat). Otrzymałem stopień Harcerza Orlego. Pracowałem wówczas w Parowozowni Kraków – Płaszów. Była tam szkoła przygotowująca młodzież do fachu kolejarskiego w służbie trakcji. Zająłem się tą młodzieżą aby odwieść ją od picia alkoholu i palenia tytoniu. Chyba mi się to udało. Założyłem 10. Drużynę im. Bolesława Chrobrego. Chłopcy zafascynowani byli metodami działalności harcerskiej, szczególnie wycieczkami, z czym, jako kolejarze, nie mieliśmy problemów. W 1948 r. byłem drużynowym 5. Drużyny Podgórskiej im. Zawiszy Czarnego, która istniała przy szkole nr. 29 im. Jana Matejki na ul. Limanowskiego, w której dyrektorem był wówczas pan Józef Twardosz. Zachował się jeszcze z tych czasów afisz informujący o uroczystości poświęcenia sztandaru na 20-lecie istnienia tej drużyny.

Hufiec Podgórski objąłem po hm. Beliczyńskim, z którym byłem zaprzyjaźniony, od czasu jednego obozu, który on prowadził, a którego byłem uczestnikiem. Jeszcze za czasów hm. Beliczyńskiego zostałem wysłany przez niego w 1949 r. na kurs ideologiczny ZHP do Warszawy, który prowadziła Z-ca Przewodniczącego ZHP hm. Pelagia Lewińska. Ten kurs upoważniał mnie do objęcia ważnych funkcji w ZHP.

W 1949 r. zostałem wyznaczony przez Naczelnika ZHP na komendanta dwóch kolejno postępujących po sobie obozów szkoleniowych na funkcję drużynowego. Jeden był w Muszynie Leluchowie drugi w Maniowych k. Nowego Targu, (dziś ta wieś znajduje się na dnie zalewu). Muszę wspomnieć o pomocnikach na tych kursach. Byli nimi druhowie: phm. Edward Poradzisz, phm. Jan Bury i dh. Stefan Szymczykiewicz. W 1946 r. odbyłem 19-dniowy kurs podharcmistrzowski na II C.A.S. (Centralna Akcja Szkoleniowa) nad jeziorem Turawa k. Opola. Po tym kursie rozkazem nr 3 Naczelnika ZHP z dnia 15.3.1947 r. zostałem mianowany podharcmistrzem i jednocześnie otrzymałem stopień Harcerza Rzeczypospolitej.

W 1950 r. zmieniła się nieco organizacja ZHP w Krakowie. Utworzono hufiec miejski pod nazwą Komenda Miasta ZHP. Zostałem mianowany przez Naczelnika ZHP Komendantem tej jednostki. Pełniłem tę funkcję od 15.VI. do 15.IX.1950 r. W tym dniu zmuszony byłem do złożenia rezygnacji z tej funkcji ze względu na ważną funkcję na PKP. W 1951 r. zostałem przeniesiony służbowo do pracy w Ministerstwie Komunikacji. Od tej pory nie miałem już możliwości działania w ZHP. Pozostał mi już tylko krzyż harcerski ze złoconymi elementami i zieloną podkładką, który noszę do dziś.

Ekonomista, wieloletni pracownik Krakowskich Zakładów Sodowych. Urodził się 28 grudnia 1912 roku w ZSRR. Do ZHP wstąpił 12 grudnia 1932 roku w Borkowskiej Drużynie Harcerzy im. Zawiszy Czarnego. 15 sierpnia 1933 roku składa przyrzeczenie harcerskie na ręce dha hm. Tadeusza Mitery – ówczesnego Komendanta Hufca Kraków-Podgórze. Bezpośrednio po II wojnie światowej pełnił funkcję drużynowego I Borkowskiej Drużyny Harcerzy. Przez wiele lat był członkiem Komendy Hufca Podgórze. Komendant wielu obozów harcerskich i zimowisk oraz 3 kursów instruktorskich. W sierpniu 1958 r. mianowany harcmistrzem.

Doktor, inżynier, pracownik naukowy Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. Urodzony 11 maja 1933 roku w Białokrynicy k/Krzemieńca. Syn Jadwigi i Zbigniewa Trylskiego, byłego Naczelnika ZHP. Do ZHP wstąpił 4 kwietnia 1947 roku w 3 Drużynie Harcerzy im. T. Kościuszki przy Szkole Podstawowej nr 24 w Podgórzu. Jest wychowankiem tej drużyny i wspaniałego drużynowego druha harcmistrza Mieczysława Goduli. W 1949 roku zostaje przybocznym 3 DH-y. Z początkiem 1957 roku wraz z gronem wychowanków „Fioletowej Trójki” reaktywuje 3 DH-y jako jedną z pierwszych w Hufcu, która w rok później rozrasta się w Szczep „Fioletowej Trójki”. We wrześniu 1957 roku zostaje mianowany z-cą Komendanta Hufca, a 5 stycznia 1959 roku zostaje Komendantem Hufca Podgórze. Jest równocześnie członkiem Komendy Chorągwi Krakowskiej i komendantem rejonu hufców m. Krakowa (1.09.1959-19.12.1962).

8 listopada 1965 roku w związku z przeniesieniem się na stałe do Kielc i objęciem stanowiska Dziekana w Wyższej Szkole Inżynierskiej hm Zdzisław Trylski odchodzi z funkcji Komendanta Hufca Podgórze. Zostaje wybrany członkiem Rady Hufca Podgórze utrzymując z Hufcem systematyczny i owocny kontakt. Jako Hufcowy był w 1959 roku inicjatorem wieloletniej działalności programowej Hufca pn. „Jesteśmy Harcerstwem Podgórza”. Za Jego kadencji w czerwcu 1960 roku Hufiec Podgórze otrzymał sztandar. Był komendantem kilkunastu obozów harcerskich i kursów instruktorskich, zorganizował i prowadził 4 zagraniczne obozy instruktorskie.

Dh hm Zdzisław Trylski należy do grona instruktorów, którzy na trwałe zapisali się w historii podgórskiego Hufca. Jest bowiem tym Instruktorem, który pozostawił po sobie nie tylko trwały ślad, ale to co najpiękniejsze – wspomnienia wspaniałego Człowieka, Instruktora i Wychowawcy, dla którego zasada osobistego przykładu była zawsze zasadą najwyższą.

Mgr nauk pedagogicznych. Urodził się 6 grudnia 1939 r. w Krakowie. Do ZHP wstąpił w 1949 r. będąc członkiem drużyny zuchów w Łagiewnikach. W grudniu po Zjeździe Łódzkim wstępuje do 15 Drużyny Harcerzy w rodzimych Łagiewnikach. W latach 1956-1959 pełnił funkcję zastępowego, a następnie przybocznego w 15 Drużynie Harcerzy, którą prowadził wówczas dh Stanisław Millan. Przyrzeczenie harcerskie złożył na ręce dh hm Ryszarda Stefańskiego, ówczesnego Komendanta Hufca. W latach 1959-1961 odbywa dwuletnią zasadniczą służbę wojskową w Karpackiej Brygadzie WOP, którą kończy w stopniu plutonowego. W grudniu 1961 roku rozpoczyna pracę w Komendzie Hufca Podgórze, początkowo jako instruktor organizacyjny, a następnie od 1962 roku jako Z-ca Komendanta d/s organizacyjnych. Równocześnie jest drużynowym 15 Drużyny Harcerzy, a następnie szczepowym Szczepu „Zielona Gromada” w Łagiewnikach.

W listopadzie 1965 roku na I Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej zostaje wybrany Komendantem Hufca. W dwa lata później wchodzi w skład Rady i Komendy Chorągwi Krakowskiej.

Przez 8 lat był Komendantem Rejonu Hufców m. Krakowa i Przewodniczącym Komisji Kształcenia i Stopni Instruktorskich m. Krakowa.

3 marca 1975 roku po 10-letniej działalności na funkcji Komendanta Hufca Rada Hufca na swoim uroczystym posiedzeniu w auli IV LO zwolniła dha hm Stanisława Spólnika z tej funkcji, składając Mu serdeczne podziękowanie za wieloletnią, ofiarną działalność i kierowanie podgórskim hufcem.

Nauczyciel w SZP w Witkowicach. Urodził się 22 lipca 1946 roku w Ostrowitem Rypińskim. W 1956 roku wstąpił do ZHP jako uczeń Szkoły Podstawowej w Ostrowitem. Po ukończeniu SN w Toruniu i Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie rozpoczyna pracę zawodową w PZW w Szubinie, gdzie organizuje i przez 6 lat prowadzi drużynę harcerską. Równocześnie kieruje referatem harcerskim w KH w Szubinie. W latach 1972-1975 po przeniesieniu się do Krakowa jest z-cą szczepowego w Szczepie „Korczaka”. W listopadzie 1974 roku przechodzi do pracy w Komendzie Hufca Podgórze i przejmuje obowiązki Z-cy Komendanta Hufca. W marcu 1975 roku zostaje wybrany Komendantem Hufca. Funkcję tę pełni do 15 września 1976 roku.

Mgr fizyki, pracownik naukowy AGH w Krakowie. Urodził się 20 maja 1947 roku w Krakowie. Swoją działalność instruktorską rozpoczął 1 września 1967 roku jako przyboczny 14 DH-y im. Zawiszy Czarnego przy PZW w Krakowie. W rok później przejmuje 14 DH-y i prowadzi ją do stycznia 1971 roku. Równocześnie jest Kierownikiem Referatu Sportu i Turystyki KH, a od 9 marca 1971 roku członkiem Rady i Komendy Hufca Kraków-Podgórze.

W listopadzie 1971 roku zakłada i prowadzi przez 6 lat Szczep „Czwartacy” im. Szarych Szeregów przy Szkole Podstawowej nr 116 w Osiedlu „Na Kozłówce”, doprowadzając go do prawdziwej świetności i zostaje nadal jego Honorowym Komendantem. W międzyczasie od września 1973 roku do marca 1975 kieruje Referatem AL i AZ Komendy Hufca.

W lipcu 1972 roku zostaje mianowany harcmistrzem. W marcu 1974 roku Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza Chorągwi Krakowskiej wybiera Go członkiem Rady Chorągwi, a w czerwcu 1975 roku – członkiem Prezydium Rady Chorągwi Krakowskiej. W tym samym roku zostaje wybrany zastępcą Komendanta Hufca Kraków-Podgórze, by rok później 15 września 1976 roku przejąć obowiązki Komendanta Hufca Kraków-Podgórze. W lipcu 1974 roku był delegatem na Zlot Młodzieży Polskiej, a w marcu 1977 roku bierze udział w VI Zjeździe ZHP, jako delegat podgórskiego Hufca. W minionym okresie dh Jerzy Klinik był komendantem kilkunastu obozów harcerskich i zimowisk oraz siedmiu kursów instruktorskich.

Urodzony 17 listopada 1949 r. w Krakowie. W Prokocimiu kończy SP i XV LO. Absolwent AGH w Krakowie. Nauczyciel fizyki i Zastępca Dyrektora w XV LO w Krakowie do roku 2007.

Działalność w ZHP rozpoczął w 1960 r., wstępując do 17 DZ „Kosynierzy”, przy SP nr 61 w Prokocimiu, swoim macierzystym środowisku. Następnie należał do 17 DH im. T. Kościuszki. Przyrzeczenie harcerskie złożył dnia 22.07.1961 r. w Ochotnicy Dolnej na ręce druha phm. Zbigniewa Onderki. Po przeniesieniu części SP nr 61 do budynku LO nr 5, dzisiejszego XV LO, od roku 1963, tam kontynuował swoją działalność harcerską. Najpierw w 42 Drużynie Starszoharcerskiej, która w roku 1964 zostaje przekształcona w Szczep „Gwieździsty”. Tam od 1965 r. pełnił kolejno funkcje: drużynowego 11 DH–y i 42 DStH MSR, zastępcy (1969-73) i Komendanta Szczepu (1973-82), drużynowego Kręgu Instruktorskiego „Watra”. Równocześnie działał w Hufcu. Pełnił kolejno funkcje: Kierownika Referatu, Zastępcy (1976-83) i Komendanta Hufca (1984-85), Przewodniczącego Rady Hufca. Najpierw uczestnik, a następnie organizator wielu stacjonarnych i wyjazdowych kursów instruktorskich, organizatorów AL i AZ. Inicjator i przez wiele lat organizator Mistrzostw Hufca w koszykówce oraz w tenisie ziemnym. Komendant i członek kadry wielu obozów stałych i wędrownych oraz zimowisk. Instruktor Roku 1973 Hufca Kraków – Podgórze. Był Członkiem Rady i Prezydium Rady Chorągwi Krakowskiej. Delegat na VII Zjazd ZHP. Od roku 2000 jest członkiem, a od roku 2007 Wiceprezesem, Stowarzyszenia Przyjaciół Harcerstwa w Krakowie.

Wielokrotnie wyróżniany i odznaczany m.in. tytułem „Zasłużony dla Hufca ZHP Kraków – Podgórze” odznakami „Za Pracę dla Miasta Krakowa”, krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi.

Urodzony 23.02.1960 r. w Krakowie. Z wykształcenia magister inżynier odlewnik. Zuch, harcerz, instruktor w Szczepie „Z Dębowego Lasu” działającym przy Szkole Podstawowej nr 53 w Krakowie. Przyrzeczenie Harcerskie złożył na obozie wędrownym Szczepu w Szczyrku 08.08.1973 roku. Pełnił funkcję przybocznego, a następnie drużynowego 30 Drużyny Harcerzy „Fauna”. Od 1979 r. był komendantem Szczepu „Z Dębowego Lasu”. Do stopnia harcmistrza mianowany w 1982 r. Aktywnie uczestniczy również w pracy Hufca, w składzie Rady Hufca, a w latach 1986-1988 pełnił funkcję zastępcy Komendanta Hufca do spraw organizacyjnych. W latach 1988 – 1990 pełnił funkcję komendanta Hufca ZHP Kraków – Podgórze W tym samym czasie był członkiem Rady Chorągwi Krakowskiej ZHP. Uczestnik, a później organizator kilkudziesięciu obozów i zimowisk, w tym 6 jako kwatermistrz, 2 jako oboźny i 8 jako komendant obozu lub zgrupowania obozów.

Wyróżnienia: odznaka „Za zasługi dla Hufca ZHP Kraków – Podgórze” przyznana w 1982 r., tytuł Instruktora Roku 1983 oraz 1986, krzyż „Za Zasługi dla ZHP”.

Urodził się 4 stycznia 1962 roku. Absolwent szkoły elektrycznej. W roku 1978 został harcerzem w Szczepie „Dzieci Pioruna”. Zobowiązanie instruktorskie złożył w kwietniu 1979 roku na stadionie KS „Korona” podczas Wiosennego Przeglądu Hufca. Od marca 1979 r. pełnił funkcję drużynowego 5 Podgórskiej Drużyny Harcerskiej „Obłok” zastępując na tej funkcji Waldemara Wąsa. Następnie był zastępcą komendanta szczepu, a w 1987 roku został mianowany komendantem Szczepu „Dzieci Pioruna”. Został odznaczony odznaką „Honoris Gratia”.

Urodzony 1 maja 1962 w Sierczy. Nauczyciel fizyki oraz dyrektor Gimnazjum nr 34 im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie. Działał w 66 Podgórskiej Drużynie Harcerskiej w Szczepie „Albatrosy”. Pełnił funkcję zastępcy komendanta szczepu, a później został mianowany komendantem Szczepu „Albatrosy”. W 1969 r. wstąpił do ZHP. Przyrzeczenie harcerskie złożył 18.01.1974 r. natomiast zobowiązanie instruktorskie 28.01.1981 roku.

W roku 1992 pełnił funkcję komendanta Hufca ZHP Kraków – Podgórze. Pełnił również funkcję przewodniczącego hufcowej Komisji Stopni Instruktorskich. Przewodniczył chorągwianej Radzie Harcerzy Starszych. Uczestniczył w ponad 30 obozach harcerskich.

Odznaczony został srebrnym krzyżem „Za zasługi dla ZHP”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnym Krzyżem Zasługi, odznaką „Przyjaciel Dziecka”, srebrną odznaką „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”.

Magister konserwacji i zabytkoznawstwa. Urodzona 10.06.1960r w Krakowie. W ZHP od 1969r., zuchna, harcerka, instruktorka. Przyrzeczenie harcerskie złożyła 11.04.1971r. Swoją harcerską działalność związała ze Szczepem „Z Dębowego Lasu” działającym przy Szkole Podstawowej nr 53 przy ul. Skośnej. Zastępowa, przyboczna a następnie (w latach 1976-1980) drużynowa 30DH-ek. W latach 1977-1979 i 1981-1985 kwatermistrz szczepu.

Związana z Hufcem ZHP Kraków-Podgórze. W latach 1982 – 1985r. pełniła funkcję Kierownika Referatu Harcerskiego a w latach 1992-1993 Komendantki Hufca. W latach 1993-1994 pełniła funkcję Przewodniczącej Sądu Harcerskiego Hufca Podgórze.

Oboźna na 4 obozach letnich, komendantka 7 obozów letnich i kilku zimowisk. Do stopnia harcmistrza mianowana rozkazem Komendanta Hufca RL 3/82 z dnia 01.05.1982r. Odznaczona odznaką „Za zasługi dla Hufca ZHP Kraków-Podgórze” 29.04.1983r. i Krzyżem za zasługi dla ZHP 16.06.1987r.

Nauczycielka, urodzona 12.09.1968 r. w Krakowie. We wrześniu 1974 roku wstąpiła do 1 DZ Zgrabne Syrenki. Dwa lata później złożyła w tej drużynie obietnicę zucha. 18 maja 1979 r. w Bóbrce w DH im. Emilii Plater przy SP Nr 1 w Krośnie złożyła przyrzeczenia harcerskie. W 1980 r. przyboczna, a następnie drużynowa 3 DZ Dzielne Krasnale. W 1986 wstąpiła w szeregi 3 DHS My i On przy LO w Rymanowie. Zobowiązanie Instruktorskie złożyła 25 marca 1986 r. W latach 1986-1988 pełniła obowiązki Kierownika Wydziału Zuchowego w KCH Krosno. Od września 1988 do grudnia 1989 była etatowo Instruktorem Organizacyjnym w KH Kraków – Podgórze. Jednocześnie prowadziła 21 DZ Duszki Ognia przy szczepie Płomienie (SP 149 i SP 57). Od 1991 r. z krótkimi przerwami prowadzi 10 GZ Pomocne Łapki w Zielonym Słońcu. Końcem lat osiemdziesiątych była członkiem Krakowskiej Rady Zuchmistrzów. Za kadencji Bogdana Zająca przez jakiś czas pełniła funkcję Namiestnika Zuchowego. W 1986 r. odbyła Kurs Drużynowych Zuchowych w Krośnie, w 1988 Kurs Organizatorów Pracy Zuchowej, w 1992 Kurs II stopnia dla Instruktorów Nieprzetartego Szlaku w Rabce i oraz wiele innych. Odznaczona wieloma odznakami między innymi: Honorową Odznaką Zuchmistrzów Krakowskiej KCH, krzyżem „Za zasługi dla ZHP” srebrnym i złotym, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Brązowym Krzyżem Zasługi, odznaką „Za zasługi dla Hufca Kraków – Podgórze” oraz odznaczeniem Za Zasługi dla Szczepu Zielone Słońce. Odbyła 18 obozów i kolonii zuchowych w tym 15 jako członek komendy.

Urodzony 9 września 1976 roku w Krakowie. Pracownik administracyjny. Do harcerstwa wstąpił w 1989 roku, zostając harcerzem 13 cPgDH „Redarowie” w 13 Szczepie „Swarożyca”. W kolejnych latach pełnił w tej samej drużynie funkcję zastępowego, a następnie przybocznego. W latach 1994-1999 pełnił funkcję zastępcy komendanta szczepu. Zobowiązanie instruktorskie złożył 16 grudnia 1995 r. w Krakowie. W 1998 r. komendant kursu drużynowych współorganizowanego z Hufcem Nowa Huta. Odbył kurs drużynowych w Centralnej Szkole Instruktorskiej w Załęczu oraz kurs podharcmistrzowski organizowany przez Chorągiew Krakowską. W latach 1997-1999 członek Komendy Hufca, a następnie Komendant Hufca Kraków – Podgórze w latach 1999-2003. W roku 2004 odznaczony srebrnym krzyżem „Za zasługi dla ZHP”. Wziął udział w 13 obozach stałych 13 Szczepu „Swarożyca” w tym dwukrotnie jako członek komendy, trzykrotnie kwatermistrz i sześciokrotnie komendant. Dwukrotnie pełnił również funkcję komendanta zimowisk Hufca. W 1993 Uczestnik międzynarodowego obozu Skautowego Uber der horizont w Niemczech. W 2002 komendant chorągwianej Białej Służby. Obecnie (2012) działa jako członek komisji rewizyjnej.

Urodził się 6 sierpnia 1979 r. w Krakowie. Doktor habilitowany nauk technicznych, specjalność wibroakustyka, pracownik naukowy AGH w Krakowie. W ZHP od 1991 r. jako członek 29 DH „Arnhem” im. gen. Stanisława Sosabowskiego działającej przy Szkole Podstawowej nr 110 w Krakowie (dawny Szczep „Dębnicki”). Złożył przyrzeczenie harcerskie w dniu 23.08.1992 r. na obozie harcerskim w Noblinach, a zobowiązanie instruktorskie w dniu 4.12.1995 r. W latach 1994-1998 drużynowy 29 Gromady Zuchowej „Tęczowe zuchy”, od 1998 roku do 2001 drużynowy 29 DH „Arnhem” im. gen. St. Sosabowskiego. Współzałożyciel, a zarazem pierwszy komendant Związku 5-tych i 29-tych Drużyn Harcerskich „Bractwo” (1999-2003) powstałego w ramach działających drużyn po byłym Szczepie „Kraka” oraz „Dębnickim”. Przewodniczący hufcowej Kapituły Stopni Starszoharcerskich (2002-2004), wiceprzewodniczący Komisji Rewizyjnej Hufca Kraków – Podgórze (1999-2003), komendant Hufca Kraków – Podgórze w latach 2003-2007, członek komendy Hufca Kraków – Podgórze (2007-2011), członek hufcowej Komisji Rewizyjnej (2011-nadal). Organizator kilkunastu obozów stałych pod namiotami (m.in. instruktor programowy w 1996 r., oboźny w 1997 r., kwatermistrz w 1998 r., komendant obozów w latach 1999-2004) oraz zimowisk (1999-2002). Odznaczony brązową odznaką „Za zasługi dla Hufca Kraków – Podgórze”, srebrnym krzyżem „Za zasługi dla ZHP”.